แต่งงานก่อนรัก

วิวาห์จำยอมยอม ชีรัน~อันดา ภาคต่อจากรักหมดใจคุณเลขา

เขาและเธอต้องแต่งงานกันตามความต้องการของผู้ใหญ่ โดยทั้งสองตกลงว่าแต่งงานกันแค่เพียงในนาม จะไม่มีการหึง หรือถูกเนื้อต้องตัวกันเป็นอันขาด ชีรันและอันดาได้เซ็นสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรว่าจะหย่ากันเมื่อครบเวลาตามในสัญญา สัญญาทั้งหมดชีรันเป็นคนร่างเอกสารเพื่อให้อันดาเซ็นต์ยินยอม แต่ในคืนเข้าหอกลับเป็นอนันดาคนที่อดใจไม่ไหว จับอันดากดลงที่เตียงซะงั้น พร้อมกับบรรเลงบทรักกับหญิงสาวทั้งคืนจนรุ่งเช้า อันดาแทบลุกจากเตียงไม่ไหวหลังจากที่โดนผู้เป็นสามีข่มเหงน้ำใจทั้งคืน

เทพบุตรหวนคืนรัก

เพราะพ่อของเธอคิดใช้เล่ห์เหลี่ยมจับเขาให้แต่งงานกับลูกสาวของตัวเอง เขาจึงแก้แค้นคืนกลับไปอย่างสาสม ผู้หญิงที่เขาหลงรักกลับเป็นคนที่เขาเคยเกลียดและทำลายเขาควรทำเช่นไรให้ได้นางฟ้าอย่างเธอและลูกกลับคืนมา "บ้าชิบ… ให้ตายสิ" ชายหนุ่มบ่นอย่างโมโหและโกรธแค้นที่โดนเฒ่าเจ้าเล่ห์หลอกเอาได้ แต่แล้วชายหนุ่มก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อถูกสวมกอดจากด้านหลัง "ช่วย… ช่วยหนูอันด้วยค่ะ ช่วยหนูอันด้วยได้โปรด หนูอันจะไม่ไหวแล้ว" เสียงกระเส่าปนขอร้องบอกกล่าวจากสาวน้อยร่างเนื้อนมไข่ ที่ตอนนี้ตามร่างกายเริ่มมีเหงื่อยออกตามตัวมากขึ้น พร้อมอาการความต้องการแปลก ๆ ที่เหมือนจะทวีขึ้นเรื่อย ๆ เช่นเดียวกับชาร์ลที่มีอาการไม่แตกต่างกันเลย เพียงแค่ได้สัมผัสลูบไล้ชายหนุ่ม สาวน้อยก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกถึงกับครางเบา ๆ ออกมา "อย่ามาแตะต้องฉันนะยัยเด็กบ้าหน้าซาลาเปา ปล่อย ฉันบอกว่าให้ปล่อยไง โธ่เว้ย…" ชายหนุ่มตะคอกใส่สาวน้อยร่างอวบ ในขณะที่พลิกหันกายตัวเองกลับไปเพื่อเผชิญหน้ากัน สาวน้อยเอื้อมมือโอบรอบคอแกร่งโน้มลง พร้อมกับแนบริมฝีปากถูกไถไปมา ชาร์ลเองเมื่อได้แตะต้องสัมผัสร่างนุ่มนิ่ม กลิ่นกายหอมยั่วยวนความอดทนของชายหนุ่มก็หมดลงทันทีเช่นกัน แม้จะพยายามห้ามตัวเองแล้วก็เถอะ แต่ร่างกายกำลังต้องการการปลดปล่อยอย่างเร่งด่วน ชาร์ลจึงไม่อาจฝืนทนได้อีก "แล้วเธอจะต้องเสียใจแม่ธิดาช้างน้อย ถึงเธอจะไม่ใช่สเปกแบบที่ฉันชอบ ฉันจะไม่รับผิดชอบเธอใด ๆ เป็นอันขาด จำไว้" ............................................................ "มามี้คะ คุณตา แด๊ดดี้สัญญากับแอลลี่แล้วว่า จะกลับเนื้อกลับตัว เป็นคุณพ่อที่ดีสามีที่ดีและลูกเขยที่ดีค่ะ แอลลี่พูดจริงๆ นะคะ แด๊ดดี้ยังบอกอีกว่าแด๊ดดี๊รักพวกเราสองคน เพียงแต่ที่ผ่านมาไม่รู้ว่ามีแอลลี่กับพี่มาร์คก็เท่านั้น มามี้อย่าโกรธแด๊ดดี๊เลยนะคะ เพราะแด๊ดดี๊บอกแอลลี่ว่าถ้าไม่ให้อภัยแด๊ดดี้ แด๊ดดี้ก็จะไปแล้วไม่กลับมาอีก"

เล่ห์รัก ภรรยาร้ายเดียงสา

"ชื่อเสีย" ไม่ใช่ชื่อเสียง สิ่งนี้ไม่มีใครอยากพบเจอ ทว่า! ชะตาชีวิตนี้นางเป็นคนก่อขึ้นเองหรือเปล่านะ แต่อย่าคิดว่านางจะยอมแพ้ เพราะอวี้หรูไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว

ตัวแทนรักเสนาบดีร้าย

หลี่ลี่จวินไม่คิดไม่ฝันว่าตัวเองจะถูกสามีหักหลังโดยการคบชู้กับน้องสาวของตัวเอง ทรยศต่อความรักครั้งนี้ยังไม่พอ คนทั้งคู่ยังพยายามฆ่าเธอด้วยการผลักตกตึก สุดท้ายแล้วเธอก็ต้องตายด้วยน้ำมือคนทั้งคู่ ราวสวรรค์แกล้ง ตายแล้วก็ไม่ได้ไปผุดไปเกิดใหม่เหมือนคนอื่น แต่กลับทะลุมิติไปเข้าร่างของหวังลี่จวินคุณหนูช้ำรักจนตัวตาย เริ่มลมหายใจเฮือกใหม่ก็ต้องแต่งงานกับเสนาบดีผู้เย็นชา เขายังใช้นางเป็นตัวแทนภรรยาเก่าที่จากไป จะมีอะไรแย่กว่านี้อีกไหม

เจ้าสาวกลางคืน

เธอเป็นเพียงภรรยาในนามที่เขามาหาแค่ช่วงเวลาที่ต้องการ ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาไม่มีวันลงรอยกันได้ด้วยดี บทรักแสนยาวนานผ่านพ้นไปราวกับคลื่นลูกใหญ่ซัดเข้าชายฝั่ง ชายหนุ่มลุกขึ้นแต่งตัวโดยไม่มีคำหวานหรือคำว่ารักหลังจบกิจกรรมแม้แต่คำเดียว "พอเสร็จก็ทิ้งฉันทุกทีเลยนะคะ" เสียงหวานเอ่ยเชิงประชดที่เขาไม่เคยนอนกอดเธอเลยสักครั้ง "เธอก็ต้องการแบบนี้อยู่แล้วไม่ใช่หรือไง" อาทิตย์ตอบอย่างไม่ไยดี เขาไม่เคยชอบผู้หญิงคนนี้เลยเพราะเธอทำให้ชีวิตของเขาพังไม่เป็นท่า "วันนี้อยู่กับฉันได้ไหมคะ" เป็นการอ้อนวอนที่รู้อยู่แล้วว่าไม่เคยได้ผล วาลินลุกขึ้นกอดเขาจากทางด้านหลังพร้อมกับซบหน้าที่แผ่นหลังของเขาซึมซับความอบอุ่น "ฝันไปเถอะ!" มือหนาแกะแขนที่โอบรอบตัวออกโดยไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกของเธอเลยแม้แต่น้อย

เมียสารวัตร

หนูนา โตมาพร้อมกับคำว่าเกลียดตำรวจแปะอยู่บนหน้าผาก แต่ไม่รู้ว่าเคราะห์ซ้ำกรรมซัดอะไรถึงทำให้คนเกลียดตำรวจเข้าไส้แบบเธอต้องกลายมาเป็นคุณนายสารวัตรอย่างไม่เต็มใจแบบนี้ "นี่หนูนาหรือม้าดีดกระโหลก" "ไม่ได้ดีดแค่กระโหลกนะ ฉันดีดไข่ตำรวจแตกได้ด้วย อยากลองไหมล่ะคุณศาลาวัด" นิยายยุค 2500 ต้น ๆ

พรหมจรรย์ไร้รัก (โบ้คลั่งรัก)

เมื่อจอมมารต้องการมีทายาท เจ้าเมืองจึงส่งลูกสาวแสนชังให้ไปเป็นเจ้าสาว ชายผู้ขึ้นชื่อว่าโหดเหี้ยมฆ่าภรรยาของตัวเองไปแล้วถึงเก้าคน เขาจะฆ่านางหรือเก็บนางไว้เป็นแม่พันธุ์นางก็ไม่อาจรู้ได้ #โบ้คลั่งรัก

ตั้งครรภ์ลับเทพบุตรลวง

“พบขวัญ กลายเป็น ‘ซิงเกิลมัม’ เพียงเพราะ ‘ความผิดพลาดคืนเดียว’ ในงานเลี้ยงของบริษัทคู่ค้า เธอไม่ยอมปริปากบอกชายหนุ่ม ผู้ได้รับสิทธิ์ให้เป็นสามีคนแรกว่ามีสายเลือดก่อกำเนิดขึ้นในครรภ์ เธอเลือกที่จะฝังกลบอดีต และเดินหน้าเลี้ยงลูกชายเพียงลำพัง จนกระทั่งเวลาผ่านไป เขากลับมาทวงคืนสิทธิ์โดยชอบธรรม ด้วยเซ็กซ์อันเร่าร้อนที่จะทำให้เธอยอมมอบทั้งตัวเองและลูกให้กับเขา แล้วเธอจะหนีจากการตกเป็นทาสรัก ทาสอารมณ์ ของเทพบุตรร้ายได้อย่างไร!? คุณโดมินิก” เธอพึมพำชื่อนั้นในลำคอเพราะปากยังถูกปิดไว้ด้วยมือกำยำ ร่างทั้งร่างถูกคนตัวใหญ่ดันให้ติดผนังปูนด้านหนึ่ง เขาแนบร่างมากดทับเธอไว้ ทำให้พบขวัญรับรู้ถึงความทรงพลังในความเป็นบุรุษเพศของเขา เธอดิ้นรนน้อยลงเพราะรู้แล้วว่าไม่ใช่มิจฉาชีพแต่เป็นคนที่เธอคิดว่าหนีเขามาพ้นแล้วและอ้อนวอนพระเจ้าขออย่าได้เจอเขาอีกเลย “พบขวัญใช่คุณจริงๆใช่ไหมไม่คิดเลยว่าจะมาเจอกคุณที่นี่ เรามีเรื่องต้องคุยกัน” โดมินิกบอกความตั้งใจ “คุณจำคนผิดแล้ว ฉันไม่รู้จักคุณ” พบขวัญส่ายหน้าปฏิเสธแต่มีหรือที่โดมินิกจะเชื่อ เขายิ้มเย็น ประสานสายตากับดวงตากลมโตที่แสนตื่นตระหนกไม่ต่างจากกวางน้อยที่ติดบ่วงแร้วนายพราน “ผมจำคุณได้ทุกส่วนเลยพบขวัญ รวมถึงปานแดงเล็กๆใต้ราวนม” พบขวัญเบิกตากว้าง “คุณมันบ้า บางเรื่องไม่ต้องจำก็ได้”

พระชายาจำยอม

พี่ชายถูกสังหาร มารดาถูกใส่ร้ายและถูกพิษ ตัวนางเองถูกบังคับให้แต่งงานกับคนเสเพล หลังจากคืนนั้นที่นางเมาแล้ว....เขาทั้งคืน สามีเสเพลก็เปลี่ยนไป

เหลี่ยมร้ายท่านรอง

“ที่พูดออกมา คิดดีแล้วใช่ไหม” “ค่ะ พั้นช์ต้องการหย่า” “งั้นก่อนหย่า ช่วยทำหน้าที่เมีย ชดเชยเวลาที่พี่ต้องเสียไปหน่อยแล้วกัน”

ชะตารักนางรอ

แม่ทัพหยางเหวินเย่ทิ้งภรรยาหลังแรกวิวาห์ ปล่อยให้นางรอนานกว่าห้าปีจึงยอมพบหน้า ทว่าเถียนเถียนน้อยกลับมิได้อัปลักษณ์ดั่งที่จำได้ ดวงตาสีน้ำผึ้งนั่นก็อันตราย ล่อลวงหัวใจไร้รักให้กลับมาเต้นแรงอีกครั้ง **************** ‘นางสูญเสียบิดา ยังโวยวายน้อยกว่าเจ้าเสียอีก!’ ประโยคของท่านพ่อ ช่วยให้หยางเหวินเย่ได้สติขึ้นมาบ้าง เขายอมเข้าพิธีโดยไม่ปริปากบ่น ในเมื่อสาวน้อยหน้าตาอัปลักษณ์ยังอดทนต่อความสูญเสียได้ แม่ทัพมากฝีมืออย่างเขาก็ควรจะอดทนได้มิต่างกัน หยางเหวินเย่อดทนจนกระทั่งนาทีที่ถูกบิดาบังคับให้ร่วมหอกับนาง “นอนมิหลับหรือ” หยางเหวินเย่เอ่ยถามเจ้าสาวที่นอนขยับตัวไปมาอยู่บนพื้น “ท่านพี่ เถียนเถียนมีเรื่องอยากจะถาม” นางลุกขึ้นนั่งและมองตรงไปยังเจ้าบ่าวจำเป็น “สงสัยอะไรก็ถามมา” “ทราบดีว่าท่านพี่จะไม่มีวันรักข้า แต่เถียนเถียนอยากจะขออนุญาตรักท่านพี่ได้หรือไม่” นึกไม่ถึงว่าจะได้ยินคำขอเช่นนี้จากภรรยาอัปลักษณ์ แต่จะให้ใจร้ายตัดรอนสาวน้อยที่ไม่เหลือใครก็คงจะอำมหิตมากไปสักหน่อย หากยอมอ่อนข้อลงสักเล็กน้อยเพื่อให้นางมีอะไรยึดเหนี่ยวในภายภาคหน้า ก็มิใช่เรื่องผิดอันใดมิใช่หรือ “เจ้ารักข้าได้ แต่ย่อมจะเป็นแค่รักข้างเดียว” “รักข้างเดียวก็ดีมากพอแล้ว”

ฮูหยิน แค่ภรรยา

เพราะอยากตอบแทนบิดา ข้าจึงยอมทำทุกอย่าง แม้กระทั่งยอมเข้าพิธีกราบไหว้ฟ้าดินกับบุรุษแปลกหน้า แต่สำหรับเขานั่นข้าก็แค่สตรีโง่งมคนหนึ่งที่ได้ขึ้นชื่อว่าภรรยาของเขาเท่านั้น

ตามทวงรัก

เธอรักเขาจึงยอมหมั้นตามที่ผู้ใหญ่ต้องการ แต่เขากลับรักแค่เพียงแฟนเก่า…

ประธานจ้างรัก

"ปล่อยฉันนะโว้ย ปล่อย!!" "เท่าไหร่?" "ฉันไม่ได้ขายตัว" เพี๊ยะ เพี๊ยะ "เล่นตัวโกงราคาว่างั้น" คิ้วเข้าเลิกขึ้นสูงลิ้นดันกระพุ้งแก้มท่าทางกวนประสาท "ฉันมีศักดิ์ศรีของฉันนะคุณ" " ห้าล้าน รายเดือนละหนึ่งแสน" "ตกลง เห็นว่าคุณน่าสงสารหรอกนะ ไม่งั้นฉันไม่ช่วยหรอก" "ไอ้คุณกองท้พ ฉันท้องได้ยังไง ห๊ะ!!" "ใจเย็น ๆ ครับเมีย" "ฉันป้องกันดีมาตลอด แล้วทำไมฉันถึงท้องได้" "ก็ผัวน้ำยาดีไงเมีย"

ทฤษฎีร้ายสลักรัก

ความรักในเทพนิยายคือหญิงสาวสามัญชนได้เคียงคู่เจ้าชายอย่างมีความสุข แต่ในชีวิตจริงมันตรงกันข้ามราวฟ้ากับเหว คนหนึ่งร้าย คนหนึ่งแสบ สองความแรงที่มาปะทะกัน เมื่อเขาเริ่มเธอก็สนองให้สมฐานะคู่หมั้น การหมั้นหมายระหว่างเธอหญิงสาวสามัญชนและเขามกุฎราชกุมารลำดับที่2 การหมั้นตามคำสัญญาระหว่างปู่ทั้งสองของพวกเขา ? ━━━━━━━━━━━━━━ ? หญิงสาว ? ผู้มีรอยยิ้มหวานและนิสัยอ่อนโยน ใสซื่อ...แต่ทุกอย่างมันก็แค่เบื้องหน้าที่เธอต้องการให้ทุกคนเห็น เพราะภายใต้รอยยิ้มหวานราวน้ำผึ้ง มียาพิษและความร้ายซ่อนอยู่ เจ้าชาย ? มกุฎราชกุมารลำดับที่2 ผู้ที่ต้องรับการหมั้นแทนพี่ชาย เขาตั้งใจทำทุกอย่างให้เธอทนไม่ได้แล้วถอนหมั้นไปเอง แต่ก็ดูจะไม่ได้ผลเมื่อเขารู้ถึงความลับภายใต้รอยยิ้มหวานนั่น...ยาพิษร้ายแรงดีๆ นี่เอง ? ━━━━━━━━━━━━━━ ? หนึ่งคน - ทำทุกอย่างให้เธอทนต่อการหมั้นในครั้งนี้ไม่ได้ แล้วยังเก็บสัญญาลักษณ์การหมั้นเอาไว้เพราะต้องการถือไพ่ที่เหนือกว่า แต่ยิ่งเห็นรอยยิ้มของเธอเขากลับยิ่งจมดิ่งลงสู่ยาพิษต้องห้าม หนึ่งคน - ยอมรับการหมั้น ยิ่งเห็นเขาไร้อิสระและถูกผูกมัดก็ยิ่งรู้สึกสะใจ ที่ยอมรับการหมั้นเพราะมีสิ่งเดียวที่ต้องการคือสัญญาลักษณ์การหมั้นที่ถูกเก็บซ่อนเอาไว้ ถ้าเธอได้มันมาการหมั้นจะถูกยกเลิก ราชวงศ์จะต้องชดใช้แล้วเจ้าชายอย่างเขาต้องสยบต่อเธอ ? ━━━━━━━━━━━━━━ ? ? ทฤษฎีความรัก กำลังจะถูกจดบันทึกลงใหม่ในบทที่ว่า ทฤษฎีความร้าย ?

ยอดดวงใจซื่อจื่อ

ฉางเจียอีได้พบกับบุรุษปากร้ายจอมนินทาผู้หนึ่งซึ่งทำให้นางกับเขามีเรื่องราวจนถึงกับลั่นวาจาว่าชาตินี้จะไม่เผาผีกันอีก แต่ชะตาชีวิตกลับเล่นตลกเมื่อนางต้องเข้าไปพัวพันกับเขาเพราะต้องการช่วยพี่ใหญ่ของตนเองให้รอดพ้นจากความทุกข์อันแสนสาหัส ชีวิตนี้ของนางมิใช่ต้องการสิ่งใดมาก นอกจากการใช้ชีวิตอันหรูหราในบ้านของตนเองไปจนตาย ทว่าสวรรค์กลับไม่เมตตานางเพียงนั้นเมื่อทุกอย่างผิดเพี้ยนจากความตั้งใจเพราะมีคนผู้นั้นเข้ามาเกี่ยวพันในชีวิต ให้ตายเถิดเรื่องไม่ได้ง่ายอย่างที่นางคิดเอาไว้เลยแม้แต่น้อย

ตรวนรัก(สามี)ไร้ใจ

ทุกคนบนโลกนี้กำลังมีความสุข ยกเว้นเธอที่ไม่เคยมีความสุขเลย ตั้งแต่แม่จากไป เธอหยัดกายลุกขึ้นเดินตรงไปหาเขา เเม้ร่างเล็กจะเซถลา แต่เธอก็เดินไปจนถึงเป้าหมายจนสำเร็จ มือบางยันกับพื้นโต๊ะแล้วโน้มตัวมองคนตรงหน้า ท่ามกลางสายตาชายฉกรรจ์ที่นั่งร่วมโต๊ะกับคนที่เธอสนใจ "นอนกับฉันไหม ฉันให้นายห้าพัน!"

BAD GUY ex-husband แหวนของดิน

"ฉันเลิกสู้ตั้งแต่วันที่ติดสินใจหย่า และไม่คิดอยากได้คืน"

รู้ว่าเจ็บก็จะรัก

ถึงแม้รู้ว่าตัวเองจะแทรกเข้าไปในหัวใจดวงนั้นของเขาไม่ได้ แต่ขอแค่ได้รักได้ดูแลเขามันก็มากเกินพอแล้ว ………………………………… "โอ้ยยเจ็บท้อง" คนตัวเล็กนอนบิดไปมาอยู่บนเตียงแบบทุรนทุราย ..ทำไมการมีอะไรกับผู้ชายมันต้องเจ็บปวดขนาดนี้ ไม่เห็นเหมือนในหนังที่เคยแอบดูเลย ผู้หญิงพวกนั้นดูเหมือนมีความสุขมาก แต่พอเจอเข้าจริง.. จะมัวนอนคิดอยู่แบบนี้ไม่ได้แล้ว เพราะหิวจนไส้แทบจะขาด ก่อนอื่นต้องอาบน้ำชำระร่างกายก่อน เพราะคราบที่เขาทิ้งไว้ก็ยังคงอยู่ เพี๊ยะ!! "โอ้ย" เพื่อนยังไม่ตั้งหลัก พอออกจากห้องมา ก็ถูกฝ่ามือของแม่ฟาดเข้าให้ "แม่ตีเพื่อนทำไม" เพี๊ยะ!!! "โอ้ย" หญิงสาวพยายามจะหลบฝ่ามือนั้น แต่ก็หลบไม่ได้ เพราะเจ็บท้อง เจ็บหว่างขา ตอนนี้เจ็บรอยที่แม่ตีด้วย "กูเคยสั่งสอนให้มึงแรดขนาดนี้ไหม มึงอยากจะประกาศให้โลกรู้เลยเหรอ กับความแรดของมึง" นางโมโหให้ลูกตั้งแต่เมื่อเช้านี้แล้ว พยายามทำให้ใจเย็นที่สุด แต่ก็กลั้นไม่อยู่ เพราะความเป็นแม่ เคยพูดกรอกหูลูกก็ตั้งหลายที.. แต่นี่วิ่งร่านไปให้เขาเอาถึงบ้าน แล้วยังจะให้เขารับผิดชอบตัวเองอีก "แม่คิดแบบนี้เองเหรอ ถ้างั้นแม่ก็ตีเพื่อนให้ตายเลยสิ!" หญิงสาวไม่หลบฝ่ามือของแม่อีกแล้ว เธอยืนกอดอกปล่อยให้แม่ตีอยู่แบบนั้น

สัญญาวิวาห์ลวง

การแต่งงานระหว่างเขาและเธอเกิดขึ้นเพราะความประสงค์ของผู้เป็นย่า เมื่อไม่อาจปฎิเสธ สัญญาแต่งงานจึงเกิดขึ้น ความสัมพันฉันสามีภรรยาจะมีแค่ทางนิตินัย ต่างคนต่างมีอิสระ ไม่มีข้อผูกมัด เมื่อพันธะสัญญาใกล้สิ้นสุด ทว่าตัวเขาเองที่อยากฉีกสัญญาทิ้ง เขาจะทำได้อย่างไรในเมื่อเขามีผู้หญิงที่เคยรักอยู่ข้างกาย.. ภามจะเลือกทำตามความเรียกร้องของหัวใจหรือจะทำตามความถูกต้อง....