นิยายย้อนยุค

คู่หมั้นอย่าหมายหวนคืน

โอบกอดสตรีอื่น มิหนำซ้ำสตรีผู้นั้นยังตั้งครรภ์ แต่ท่านกลับมิยอมถอนหมั้นข้า ท่านกล้าเหยียบย่ำหัวใจของข้าเช่นนี้ อย่าหมายคืนดีเลย

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา

1.0M·อารั่ง

แต่งงานกับครอบครัวนักล่าจนๆ？จนมากถึงกับขอทานเรียกพี่？เป็นแม่เลี้ยงมันยาก？ ญาติมิตรตัวร้ายกาจมาหาเรื่องอยู่บ่อยๆ？ โจวกุ้ยหลานยืดอกด้วยความภาคภูมิ บุรุษนางหล่อเหลากว่าชายใด หุ่นนั้นล่ำสันสุดๆ แล้วยังรักถนอมเมียยิ่งกว่าอะไร！ ยังมีหนูน้อยแสนน่ารัก ดั่งกามเทพบุตรตัวน้อยหล่นมาจากฟ้า！ จนงั้นหรอ？มันก็แค่เรื่องจิ๊บจอย เลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่สร้างฟาร์มสร้างเล้า พาครอบครัวไปรวยกันเถอะ เราจะออกไปแตะขอบฟ้ากัน！

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

เกิดใหม่ชาตินี้ขอเป็นสตรีไร้ใจ

57.0K·ฝ้ายสีคราม/ ภ.ภิญญ์/ฝออ้าย

ถูกสามีชั่วสังหารให้ตายอย่างน่าอนาถ ได้โอกาสให้หวนกลับไปยังอดีตเพื่อแก้ไข นางจะใช้ชีวิตใหม่ให้ดีและย่อมไม่พลาดที่จะเอาคืนให้สาสม

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

อวี้จิน พลิกชะตาฟ้าลิขิต (ยุค80)

5.0K·Deeda K.

ซ่งอวี้จินถูกบ้านใหญ่รังแกและมีชีวิตอาภัพ ยามล้มป่วยวิญญาณของเธอก็ได้ล่องลอยไปยังดินแดนที่ไม่รู้จัก จนได้เรียนรู้อะไรกลายสิ่งหลาอยย่าง ทว่าต่อมาเมื่อกลับคืนมาในยุคของตัวเองแล้ว หญิงสาวจึงได้ใช้ความสามารถและมิติที่มีติดตัวพลิกฟื้นโชคชะตา ที่น่าสงสารของตนเองให้เปลี่ยนแปลงไป แต่กว่าที่จะลืมตาอ้าปาก รวมถึงมีชีวิตใหม่ที่พรั่งพร้อมนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เนื่องจากเธอต้องใช้ความพยายามมากมาย เพื่อให้ตนเองกลายเป็นคนที่มีคุณค่าในสายตาของผู้คน และเริ่มต้นทำการค้าเพื่อทำให้ตัวเองกลายเป็นคนที่น่าอิจฉาที่สุดคนหนึ่งแห่งยุค

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

สามีเช่นข้าหาได้ยากยิ่ง

536·ฝ้ายสีคราม/ ภ.ภิญญ์/ฝออ้าย

เมื่อนางถูกรักโดยนักฆ่า ความรักของเขาช่างน่าหวาดหวั่นมากกว่าหวานซึ้ง แต่สุดท้ายเมื่อได้ใกล้ชิดกัน นางกลับพบว่าภายใต้ความอำมหิตนั้นกลับเต็มไปด้วยเบื้องหลังที่คาดไม่ถึง

นิยายจีนโบราณยังไม่จบ

ฮูหยินใหญ่

81.0K·เหลียนฮวาสีชมพู

วัยสิบห้าอวิ๋นซือขึ้นเกี้ยวเเดงที่ใช้แปดคนหามเข้าสู่จวนสามี พร้อมตำเเหน่งฮูหยินใหญ่ ภรรยาเอกที่ตบเเต่งอย่างสมฐานะ หลันชิงเจ้าบ้านสกุลหลันที่เเผ่อำนาจทางการค้าไปทั่วเเคว้น อายุยี่สิบปีเขารับนางเข้าจวนในฐานะฮูหยินใหญ่ตัวเองตามคำของมารดา นางใช้ฐานะฮูหยินใหญ่ดูเเลเรื่องราวภายในจวน เขาใช้สถานะความเป็นสามีมอบทุกสิ่งที่นางปรารถนา ทว่าทุกสิ่งที่มอบให้นั้นไร้หัวใจ หนึ่งเดียวที่มิอาจให้ได้คือความรัก เเม้มีตำเเหน่งภรรยาเอกก็ไร้ค่าราคา หากฐานะในใจผู้เป็นสามีไร้เงานาง อวิ๋นซือในวัยสิบเจ็ดจึงก้าวออกจากจวนพร้อมหนังสือหย่าในมือ สิ้นรักตัดวาสนาสะบั้นสายใยสามีภรรยาเพียงเท่านี้ หลันชิงเอ๋ย เเต่งให้ท่านชาตินี้คือชดใช้เวรกรรมที่เคยมีร่วมกันมา นับจากนี้เราสองสิ้นเยื่อไม่เหลือใย วาสนาไม่อาจบรรจบ เเม้ภายหน้าพบพานก็อย่าได้ทักทายกันเลย... ทว่าเส้นทางชีวิตกลับมีบุรุษหนุ่มรูปงามชาติตระกูลดีอย่าง "ฉิงเหวินฟู่" เข้ามา เมื่อมีโอกาสแล้วไยนางจะมิทำให้ความปรารถนาดั่งคู่ยวนยางเป็นจริงเล่า เหลียนฮวาสีชมพู

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

ชะตารักลิขิตด้ายแดง

17.0K·l3oonm@

ใบฟาง นักโจรกรรม เธอโดนทิ้งไว้ในบ้านเด็กกำพร้าตั้งแต่เมื่อไหร่ตัวเธอก็ไม่ทราบ อาจจะพูดได้ว่าเมื่อเธอจำความได้เธอก็คิดว่าที่นี่คือบ้านของเธอแล้ว เมื่ออายุได้ห้าขวบ มีสองสามีภรรยาชาวจีนรับตัวเธอไปเลี้ยงดูในฐานะบุตรบุญธรรม ทั้งคู่เป็นนักธุรกิจที่เดินทางไปทั่วโลกเพื่อทำการค้า แต่ใช้ชีวิตอยู่ในประเทศจีนเป็นส่วนใหญ่ นี่คือสิ่งที่คนภายนอกรับรู้ผ่านเอกสารที่ปลอมแปลงมาเรียบร้อยแล้ว แต่ความจริงทั้งคู่คือนักโจรกรรมที่ตำรวจทั่วโลกต้องการตัว ทุกครั้งที่ออกทำภารกิจสองสามีภรรยาจะปลอมแปลงหน้าตาและบุคลิกของตนเองทุกครั้ง ทำให้ไม่มีใครจับผิดทั้งคู่ได้ แม้กระทั่งลายนิ้วมือทั้งคู่ก็สามารถเปลี่ยนได้ทุกครั้ง เมื่อใบฟางถูกรับมาเลี้ยงดูแล้ว ทั้งคู่สอนทุกสิ่งที่ตนรู้และเล่ห์เหลี่ยมที่ตนมีให้กับใบฟางทั้งหมด ใบฟางที่เป็นเพียงเด็กน้อยที่ยังไม่เข้าใจโลกที่โหดร้าย หลังจากที่ถูกฝึกจนพอจะเริ่มทำภารกิจได้ ในวัยเพียงหกขวบงานแรกของเธอคือ ขโมยกระเป๋าสตางค์ ซึ่งเธอก็ทำให้ทั้งคู่ได้เห็นความเร็วและความสามารถของเธอ ในวัยเจ็ดขวบเธอเริ่มชำนาด้านการขโมยของเล็กของน้อย จนหลอกล่วงคนอื่น วัยแปดขวบเธอแสดงความสามารถโดยการเข้าร่วมงานประมูลกับพ่อแม่บุญธรรมและได้ขโมยแหวนเพชรมูลค่าเกือบสิบล้านหยวนมาได้ ทุกครั้งที่เธอได้รับภารกิจเธอตั้งใจทำอย่างมากเพราะคิดว่านี่คือสิ่งที่จะทำให้ทั้งคู่รักเธอ เพียงแค่ได้รับคำชื่นชมจากทั้งคู่เธอจึงคิดเสมอว่านี่คือคนที่เป็นพ่อแม่ของเธอ การแสดงความรักของเธอคืองานที่ได้รับจะต้องไม่มีสิ่งใดผิดพลาดเพื่อให้พ่อแม่บุญธรรมรักเธอ แต่สิ่งที่เธอคิดเป็นสิ่งที่ผิดมาตลอด เมื่ออายุได้ยี่สิบปีเธอทำงานพลาดครั้งแรก เกือบจะถูกตำรวจจับตัวได้ พ่อแม่บุญธรรมที่เธอคิดเสมอว่าคือคนในครอบครัวได้หลบหนีทิ้งเธอไว้โดยไม่หันกลับมามอง จนเมื่อเธอซ่อนตัวจนตำรวจคิดว่าเธอหนีออกนอกประเทศไปแล้ว ข่าวตามล่าเธอเงียบหายไป ทั้งคู่จึงได้ติดต่อกลับมา เธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าหากจวนตัวต้องเอาตัวรอดให้ได้ แต่เธอหวังเพียงอยากให้ทั้งคู่รักเธออย่างที่เธอรักพ่อแม่บุญธรรมสักนิดก็ยังดี เมื่อเบื่อที่ต้องใช้ชีวิตหลบหนีตำรวจ รวมทั้งองค์กรใต้ดินที่ตามล่าค่าหัวเธออย่างหนัก ทั้งคู่จึงขอให้เธอทำงานสุดท้ายให้ คือขโมยหยกเหอเถียนที่เพิ่งค้นพบเจออายุราวๆสามพันปี งานนี้ไม่ง่ายแต่หากจะแลกมาด้วยอิสระภาพที่ทั้งคู่จะยอมปล่อยเธอไป เธอจึงตกลงรับงานนี้ เธอใช้เวลาดูสถานที่ ทางหนีทีไล่อยู่สองสัปดาห์ เมื่อมั่นใจว่าเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้วก็เริ่มออกปฏิบัติการ หยกเหอเถียน ที่เธอต้องขโมยเป็นเพียงกำไลข้อมือเท่านั่น ระบบนิรภัยที่แน่นหนาไม่เกินความสามารถของเธอ เมื่อนำออกมาได้ก็เตรียมหลบหนี แต่ใครจะรู้ว่าพ่อแม่บุญธรรมที่แสนน่าเคารพรักนั้นได้ขายข้อมูลให้กับองค์กรใต้ดินเพื่อชิงของจากเธอ พร้อมทั้งฆ่าเธอเพื่อรับค่าหัวที่มูลค่าสูง แม้การต่อสู้ที่ถูกฝึกมาอย่างชำนาญ อาวุธในมือ มีดสั้น ปืนถูกนำออกมาใช้ ถึงจะฆ่าคนฝุ่นนั่นไปเยอะเพียงใด แต่เธอคนเดียวจะสู้คนที่เตรียมพร้อมมาถึงสามสิบคนได้อย่างไร ใบฟางหัวเราะให้กับความโง่ของเธอ แม้แต่ผู้ที่ได้ชื่อว่าพ่อแม่บุญธรรมก็ยังขายเธอได้ เธอเย้ยหยันให้กับชีวิตที่บัดซบ สาปแช่งเทพแห่งโชคชะตาที่ให้เธอมาเกิดกับพ่อแม่แท้ๆที่ไม่ต้องการเธอ แล้วยังส่งพ่อแม่บุญธรรมที่ทำให้ชีวิตของเธอต้องพบจุดจบเช่นนี้

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

นักธนูมือหนึ่งย้อนเวลากลับไปเย็บผ้าอยู่หลังบ้าน

92.0K·有缘千里 โหย่วหยวนเชียนหลี่

ไป๋หลันอดีตนักกีฬายิงธนู ตกที่กั้นตาย แต่ได้ย้อนเวลากลับไปยังยุคเก่า เธอที่ชอบอยู่แต่ในห้องก็สมหวังสักที ไม่ต้องออกไปหางานทำ ไม่ต้องหาข้าวกิน ไม่ต้องดิ้นรนกับสังคม ได้นั่งเย็บชุดโบราณที่ชอบทั้งวัน

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

องค์หญิงตัวร้าย กับองค์ชายอุ่นเตียง

7.0K·ชาไทยเย็น

องค์หญิงเสเพลผู้โด่งดัง นางไถ่ตัวเขามาจากหอคณิกา แต่ใครจะคิดว่ากลับเป็นการพาเสือเข้าถ้ำด้วยตัวเอง "หากยังกล้าเอ่ยนามชายอื่น ค่ำคืนนี้ข้าจะทำให้เจ้ามั่นใจได้ว่า นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะได้ทำ" "จ้าวอันหลิง" องค์หญิงแห่งเมืองหลวงเสิ่นตู แคว้นอวิ๋น องค์หญิงเสเพลและชื่นชอบบุรุษหนุ่มรูปงาม หากพอใจผู้ใด นางก็มักจะซื้อตัว และพาเข้าตำหนัก "เต๋อหยวน" ของนางทันที “เจาอินเจ้ารีบไปบอกจิ้งมาม่าว่า ราคาข้าไม่เกี่ยง แต่คืนนี้ข้าต้องได้บุรุษผู้นั้น กลับไปที่ตำหนักเต๋อหยวน” "หรงอวี้หยาง" คณิกาและนักดีดฉินมือหนึ่ง ของ "หอหรูเยว่" ในเมืองเสิ่นตู เป็นบุรุษหนุ่มรูปงาม พูดจาไพเราะท่าทางสุขุมเยือกเย็น จนเข้าตาขององค์หญิงอันหลิน ในที่สุดนางก็ขอซื้อตัวเขาและรับเข้าวังทันที ตั้งแต่วันแรกที่พบกัน แต่ทว่า... ฐานะที่แท้จริงของคณิกาชายผู้นี้ หาใช่เพียงแค่คณิกา ที่ปรึกษาอย่างที่เข้าใจไม่ เพราะเขาเพียงแค่ใช้หอหรูเยว่ เป็นตัวล่อ เพื่อจะกระทำการบางอย่างในแคว้นอวิ๋นเท่านั้น “ก็แค่จัดการกับสตรีบ้าตัณหาเพียงคนเดียวมิใช่หรือ มันไม่เหลือบ่ากว่าแรงข้าเท่าใดนักหรอก เรื่องบนเตียงข้าก็มิได้ด้อยไปกว่าผู้ใด ไม่ต้องห่วงหรอก” เขาจงใจใช้นางเป็นสะพาน เพื่อเข้าสู่วังหลวงของเสิ่นตู แต่ทว่า... เพราะความใกล้ชิด และใช้ชีวิตอยุ่กับนางทุกวัน จงเริ่มรู้ว่า องค์หญิงที่ผู้คนมองว่าเสเพล ไม่เอาไหนและใช้ชีวิตเหลวไหลผลาญเงินในพระคลัง กลับมิใช่อย่างที่เห็น มีความลับมากมายเกี่ยวกับนาง ที่เขาอยากรู้ สุดท้าย ก็กลายเป็น "บุรุษอุ่นเตียง" ของนาง แต่เพราะสาเหตุบางอย่าง ทำให้ต้องแยกจากกัน เมื่อมาพบอีกครา... กลับกลายเป็นว่านาง ต้องเกลียดเขาจนยากจะให้อภัย “ ปล่อยข้านะ!” “ปล่อยงั้นหรือ เมื่อก่อนผู้ใดกันที่เรียกหาข้าทุกค่ำคืน นิทราภายใต้ผ้าห่มอุ่นผืนเดียวกัน ข้าอยากจะรู้นักว่า หากเจ้าแม่ทัพผู้นั้นรู้ว่า คนที่กำลังจะหมั้นหมายกับเขา เป็นสตรีของชายอื่น เขาจะยังกล้าแตะต้องผู้หญิงของข้าอีกหรือไม่!” “ท่านมันบ้าไปแล้ว” “ใช่แล้วเจ้าพูดถูกต้องเลยองค์หญิง ข้าคงจะบ้าไปแล้ว แต่ทั้งหมดก็เป็นเพราะเจ้า และวันนี้ข้ามาทวงตำแหน่งของข้าคืน มองข้าสิอันหลิน ข้ามิใช่อวี้หยางของเจ้าหรอกหรือ” “ท่านมิใช่… ตอนนี่ท่าน อ๊าา!!” แควก!

องค์หญิงจบแล้ว

ลิขิตรักธงมังกร

27.0K·หลินซี

"ข้าจะไม่แต่งงานกับสตรีใด ถ้าคนผู้นั้นมิสามารถคว้าธงมังกรได้"คำสัตย์ที่เอ่ยเพียงให้พ้นตัว เพื่อมิต้องแต่งงาน แต่จู่ๆกลับมีสตรีจากต่างยุคโผล่มาคว้าธงมังกรไปครองเสียดื้อๆ เช่นนี้แม่ทัพหนุ่มจะทำเช่นไรล่ะ

โรแมนติกจบแล้ว

ทะลุมิติมาเป็นแม่ของนางร้าย ปลายยุค 70

45.0K·sanvittayam

เมื่อหลุดเข้ามาในนิยายที่อ่าน แทนที่จะเป็นนางเอกดันมาเป็นแม่ของนางร้ายที่ตายตอนจบซะนี่ นักธุรกิจสาวเช่นเธอจะทำยังไง สามีเย็นชา แม่สามีเกลียดชัง ในเมื่อแก้ไขอะไรไม่ได้ เธอจะเปลี่ยนเรื่องราวทั้งหมดเอง

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

ทะลุมิติมาเป็นพระชายาตัวประกอบ

52.0K·หย่งเอ๋อร์

ถูกสามีตราหน้าว่าเป็นสตรีร้ายกาจ ทำให้พี่สาวกับเขามิอาจสมหวังในความรัก มารดามันเถอะ!คนอย่างโหวอ๋องมีดีแค่ตรงเอวเท่านั้นแหละ ครบสัญญา 6 เดือนเมื่อใด นางจะหย่าและหาสามีใหม่ที่หล่อเหลาน่ากินกว่าเขาให้ได้

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

ทะลุมิติมาเป็นหญิงบ้าที่กลายมาเป็นคุณนายตำรวจ 70s

60.0K·sanvittayam

ตำรวจสาวมือดีกลับต้องมาอยู่ในร่างของหญิงสาวสติไม่ดีของบ้านถัง แค่นี้ก็ว่าแย่แล้ว แถมบ้านของเธอยังถูกใช้งานเยี่ยงทาสอีก เอาว่ะ เธอจะใช้ความบ้านี่แหละทำให้ครอบครัวมีกินมีใช้เอง!! แนะนำเรื่อง หว่านอันถิง หญิงสาวจากยุคปัจจุบัน มีอาชีพเป็นตำรวจหน่วยสืบสวน ในขณะที่กำลังปฏิบัติภารกิจกูพลาดพลั้งถูกฆ่าตาย ทำให้วิญญาณลอยหลุดออกจากร่าง ทะลุมิติไปอยู่ในร่างหญิงบ้าในยุค 70 ถังลู่เหมย บุตรสาวคนที่สองจากบ้านรองถัง ที่เกิดมามีจิตที่ไม่ปกติ แล้วจู่ ๆ ก็ล้มป่วย ย่าถังไม่ยอมให้บุตรชายนำเงินไปรักษาตังไร้ประโยชน์นี่ ทำให้เธอตายไปโดยที่คนในบ้านไม่รับรู้ นี่จึงทำให้หว่านอันถิงได้มาเข้าร่างแทน และความทรงจำทั้งหลายของร่างนี้ หลังจากทำใจได้แล้ว และยอมรับว่าตนเองมาอยู่ที่นี่ในร่างของถังลู่เหมย เธอก็ยังทำตัวบ้าบอเช่นเดิม หากแต่เวลามีใครมารังแก ก็จะไม่ยอมเด็ดขาด หาทางเอาคืนคนพวกนั้นได้ทุกครั้งไป วันหนึ่ง พี่สาวจากบ้านสายหลักมาหาเรื่องกลั่นแกล้งเธอ แต่พี่ชายใหญ่จากบ้านหลักก็มาช่วยไว้ ถังลู่เหมยมองว่าเขาคือคนดีคนเดียวที่อยู่ในบ้านสายหลักเลยก็ว่าได้ เมื่อมาอยู่ที่นี่ได้เพียง 3 เดือน ก็มีเรื่องราวแปลก ๆ เกิดขึ้น นั่นคือมีฆาตรกรต่อเนื่องเกิดขึ้นเพราะมีคนพบศพหญิงสาวในหมู่บ้านข้างเคียงติดต่อกันถึง 3 ศพ และลักษณะการฆ่าก็เป็นเหมือนกัน เจ้าหน้าที่จึงสรุปได้ว่าฆาตรกรคือคนเดียวกัน แต่ไม่ว่าจะทำเช่นไร ก็ไม่สามารถสืบหาฆาตรกรได้ ถังลู่เหมยอยากรู้อยากเห็น จึงแอบออกมาจากบ้านเพื่อไปดู แต่ในขณะที่กำลังผ่านแม่น้ำในหมู่บ้าน ก็มีคนมากลั่นแกล้ง จนเธอตกลงไปในน้ำ หยางตงที่กำลังจะกลับมาทำงานที่คอมมูนต่อมาพบเข้า จึงลงไปช่วยแต่ขณะนั้นก็มีชาวบ้านที่กำลังจะไปดูสถานที่เกิดเหตุมาพบเข้า ทำให้หยางตงถูกบีบให้รับผิดชอบถังลู่เหมย โดยคนที่บีบคือย่าถังนั่นเองที่อยากจะผลักภาระอย่างลู่เหมยไปให้หยางตง และก็อยากจะได้หลานเขยที่แข็งแรงมาช่วยงานด้วย หยางตงไม่มีทางเลือก จึงต้องแต่งงานกับถังลู่เหมย ซึ่งเธอเองก็ไม่ทันได้ตั้งตัวเหมือนกัน!! เรื่องราวจะเป็นอย่างไร มาเอาใจช่วยถังลู่เหมยกันนะคะ

นิยายรักโรแมนติกจบแล้ว

ทะลุมิติมาช่วยชีวิตตัวร้ายคนโปรดของระบบ

9.0K·Zuey

เพราะเหตุผลบางอย่างทำให้ลู่หยวนซีต้องทะลุมิติเข้ามาอยู่ในนิยายเล่มหนึ่งที่เนื้อเรื่องตัวร้ายต้องตายไปอย่างโดดเดี่ยว แต่ระบบที่น่าสงสัยกลับต้องการให้เธอช่วยชีวิตเขาเพื่อแลกกับการกลับไปยังโลกเดิมของเธอ ลูหยวนซี หญิงสาวที่ถูกเพื่อนรักหักหลังแอบคบกับแฟนของเธอทั้งยังถูกแย่งงานแรกไป เพียงเพราะเธอเป็นแค่เด็กกำพร้าไร้คนหนุนหลัง และเพราะเรื่องนี้ทำให้เธอเสียใจมากไม่อาจทนเห็นคนทั้งสองได้อีก จึงคิดกลับบ้านเกิดของตน แต่ระหว่างทางได้เกิดอุบัติเหตุภูเขาถล่มทำให้รถประจำทางที่เธอนั่งมาถูกฝังเอาไว้พร้อมกับร่างของเธอ หลังจากที่หน่วยกู้ภัยได้กู้ร่างของเธอกลับมาและพบว่าเธอยังคงมีชีวิติยู่ แต่ดวงวิญญาณของลู่หยวนซีได้ออกจากร่างไปแล้วและนั่นทำให้เธอได้พบกับบางสิ่งที่แนะนำตัวเองว่าเขาคือระบบอัตโนมัติ ที่มาจากอีกมิติหนึ่งที่เจริญกว่าโลกของเธอ ระบบนั้นต้องการให้เธอทำงานให้เขาแลกกับการช่วยร่างที่กำลังนอนเป็นผักของเธอ และเมื่อลู่หยวนซีรับปากทำงานให้เขาทำให้เธอต้องเข้ามาอยู่ในร่างของสาวใช้นางหนึ่งที่ไม่มีบทบาทอะไรเลยในนิยาย แต่กลับเป็นตัวการที่ทำให้ตัวร้ายที่ระบบต้องการช่วยชีวิตตายเร็วขึ้น *********************************************************** “ลู่หยวนซี เลิกมองดูแล้วช่วยเขาซะที เธอคงไม่อยากตายตามกู้จิ่งเหยียนไปอีกคนใช่ไหม” เสียงดุดันของระบบดังขึ้นภายในหัวของนาง เจ้าบ้านี่กล้าขู่ข้าอย่างนั้นหรือ ใครขอให้ส่งข้ามาที่นี่กันเล่า เก่งจริงทำไมไม่มาทำเอง ลู่หยวนซีแอบบ่นในใจทั้งที่รู้ว่าเจ้าระบบจะต้องได้ยินแน่ แต่นางก็ไม่ได้สนใจ “แล้วจะต้องทำยังไง คุณก็รู้ว่าฉันไม่ใช่หมอ ไม่รู้วิธีช่วยชีวิตคน” ************************************************************** ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ Zuey

ฮ่องเต้จบแล้ว

สตรีอุ่นเตียงของแม่ทัพบ้าเลือด

9.0K·กะปอมพ่นไฟ

นางคือสายลับที่ถูกส่งมาขโมยตราทัพ ตัวนางเปรียบดั่งหมากตัวหนึ่งที่ถูกเขี่ยทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้... แล้วทำไมจะต้องยอมให้เป็นเช่นนั้นด้วยเล่า ในเมื่อตอนนี้นางเองก็มีเขาที่พร้อมจะเป็นหมากให้กับนางเช่นกัน!!

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

ฉุดท่านหมอมาเป็นสามี

4.0K·ซีฟางกั๋วเจีย/เอสเต้

ท่านหมออู๋ชวิน...ถูกลักพาตัว เพื่อให้ไปรักษาคนป่วย แต่พอจับตัวท่านหมอผู้ไร้วรยุทธ์ ไปถึงค่ายหลบซ่อนตัว หรูเฉินขุนพลหนุ่มผู้ห้าวหาญ กลับพบว่า...เหยื่อที่จับมา ที่แท้ก็คือเสือตัวหนึ่ง!

นิยายแอคชั่นจบแล้ว

สายน้ำแห่งชาติพันธุ์ (แนวจีนหื่นๆ)

39.0K·ลออจันทร์ / เลี่ยงจิน 亮金

เถ้าแก่เนี้ยแสนสวยเปิดโรงเตี๊ยมบังหน้า แท้จริงแล้วนางคือเงือกสาวพราวเสน่ห์ ที่หมายมั่นจะเก็บเกี่ยว ‘สายน้ำแห่งชาติพันธุ์’ ของชายหนุ่ม ให้ครบหนึ่งพันสายน้ำ เพื่อขอพรจากเทพเจ้าแห่งกามารมณ์ ทว่านางกลับถูกบ่วงแห่งสายน้ำรัดรึงจนไม่อาจดิ้นหลุด มาร่วมลุ้นกันค่ะว่านางจะเก็บได้ครบตามกำหนดหรือไม่ แล้วนางจะได้รับพรใดจากเทพเจ้าเป็นการตอบแทน ***คำเตือน*** นิยายเรื่องนี้ปราศจากสาระความรู้ มีเพียงความหื่นแทบทุกตัวอักษร ทุกบรรทัด ทุกย่อหน้า ทุกหน้ากระดาษ ถ้าคิดหื่นให้ตามเลี่ยงมาได้เลยเจ้าค่ะ แต่ถ้าคิดต่างกดออกไปเงียบๆ นะเจ้าคะ ได้โปรดอย่าทิ้งถ้อยคำหยาบคายให้เลี่ยงต้องเจ็บปวดหัวใจ

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

ท่านแม่ทัพได้โปรดเดินไปทางซ้าย ส่วนตัวข้าจะหลีกหนีไปทางขวา

16.0K·Mint Lint

หลิวเสี่ยวเฟย สตรีโง่งมที่คอยเอาแต่วิ่งไล่ตามความรักที่ไม่อาจครอบครอง เมื่อนางมีโอกาสหวนคืนอีกครั้ง นางจึงไม่คิดที่จะข้องเกี่ยวกับคนผู้นั้นอีกต่อไป แต่ไม่รู้ทำไม เขาถึงตามติดนางไม่ห่าง... หลิวเสี่ยวเฟย: "เส้นทางชีวิตใหม่นี้ ขอให้ท่านไปทางซ้าย ส่วนตัวข้าจะหลีกหนีไปทางขวา เราสองคนอย่าได้มาข้องเกี่ยวกันอีกเลย" นางกล่าวอย่างไร้เยื่อใย หลี่หนิงหลง: "เกรงว่าข้าจะไม่เห็นด้วย หากเจ้าไปทางไหน ข้าก็จะไปทางนั้น หรือหากข้าต้องไปทางซ้าย ข้าก็จะอุ้มเจ้าไปด้วย" เขากล่าวพร้อมกับยิ้มอ่อน ๆ ราวกับกำลังท้าทายคำพูดของนาง ขอคุณสำหรับโอกาสและการติดตาม ด้วยรักและขอบคุณค่ะ สายสมร

นิยายจีนโบราณจบแล้ว

เหมยฮวาบัญชาการ

21.0K·จิ้นอิ๋ง

ม้าเร็วกำลังเร่งฝีเท้าควบผ่านแผ่นดินกว้างใหญ่โดยไม่คิดแม้แต่จะหยุดพัก วันเวลามิอาจคอยท่า สารด่วนมิอาจรอช้า ‘ฝูซิ่นเล่อ’ แม่ทัพใหญ่แห่งทัพไป๋หู่หรือกองทัพพยัคฆ์ขาว ต้องพิษหมื่นบุปผาของข้าศึกศัตรู เป็นเหตุให้ทัพใหญ่ที่กำลังกรำศึกอยู่ชายแดนไร้ซึ่งผู้นำ ความนี้ต้องส่งถึงองค์ฮ่องเต้โดยไวที่สุด หาไม่ ทัพไป๋หู่ที่ได้ชื่อว่ากองทัพไร้พ่าย อาจประสบกับความพ่ายแพ้ได้ “รายงาน!” พลทหารถือสารด่วนวิ่งเข้ามาในท้องพระโรง ขณะที่ฮ่องเต้กำลังประชุมกับเหล่าขุนนางอยู่ “สารด่วนจากทัพไป๋หู่พ่ะย่ะค่ะ!” “ว่ามา” ฮ่องเต้จินหยางหลงรับสั่ง “ทูลฝ่าบาท แม่ทัพฝูถูกทำร้ายด้วยพิษหมื่นบุปผาของต้าเจา บัดนี้ทัพไป๋หู่ไร้ผู้นำทัพ ขอฝ่าบาททรงพิจารณาแต่งตั้งแม่ทัพคนใหม่เป็นผู้นำทัพไป๋หู่ด้วยพ่ะย่ะค่ะ!” “ฝูซิ่นเล่อถูกพิษเรอะ!” ไม่เพียงแต่จินหยางหลงเท่านั้นที่นั่งไม่ติด เหล่าขุนนางทั้งหลายต่างก็พากันอกสั่นขวัญแขวน ที่ผ่านมาทัพไป๋หู่ไม่เคยพ่ายแพ้ ฝูซิ่นเล่อแม้บาดเจ็บมามาก แต่ก็ไม่เคยสาหัสถึงขั้นต้องส่งพลทหารมาขอให้ฮ่องเต้แต่งตั้งแม่ทัพคนใหม่ไปนำทัพ “ยามนี้ใครเป็นผู้บัญชาการทัพไป๋หู่” จินหยางหลงถาม “ทูลฝ่าบาท เป็นกุนซือฝูพ่ะย่ะค่ะ” องค์ฮ่องเต้ครุ่นคิดด้วยความหนักใจ มีเพียงกุนซือแต่ไร้ซึ่งแม่ทัพ แม้กุนซือเก่งกาจเพียงใดก็มีโอกาสที่จะพ่ายแพ้แก่ศัตรูได้ ท้องพระโรงจึงตกอยู่ในความเงียบครู่ใหญ่ แต่ในที่สุดจินหยางหลงก็เงยพระพักตร์ขึ้น “เว่ยหยางอ๋อง!” “พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท” เว่ยหยางอ๋องหรือ ‘จินเกาหยาง' อนุชาร่วมสายโลหิตของฮ่องเต้ขานรับ ขณะก้าวออกมาข้างหน้า “เจ้าเคยเป็นแม่ทัพทหารม้ามาก่อน ประสบการณ์ในการรบก็มีมาก ศึกครั้งนี้คงต้องพึ่งเจ้าแล้ว” จินหยางหลงว่า “พวกเจ้าคิดว่าอย่างไร หากข้าจะแต่งตั้งให้เว่ยหยางอ๋องเป็นแม่ทัพใหญ่แห่งทัพไป๋หู่ นำทัพออกศึกกับแคว้นต้าเจา จนกว่าฝูซิ่นเล่อจะหายเป็นปกติ” “ฝ่าบาททรงปรีชา ขอทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่น ๆ ปี” บรรดาขุนนางต่างพากันถวายคำนับ เมื่อไม่ผู้ใดคัดค้าน ฮ่องเต้จึงพระราชทานป้ายหยกตราพยัคฆ์อันเป็นตราประจำตัวแม่ทัพให้จินเกาหยาง “จงรีบเตรียมตัวไปชายแดน แล้วนำชัยชนะมาสู่ต้าจินให้จงได้!” “รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ!” จินเกาหยางและผู้ติดตามออกเดินทางติดต่อกันโดยแทบไม่ได้หยุดพักเป็นเวลาสิบวันสิบคืน เขาเลือกใช้การเปลี่ยนม้าแทนการพักม้า แม้เป็นยอดอาชาฝีเท้าว่องไวเพียงใด ก็ยังไวไม่เท่ากับใจของจินเกาหยางที่ต้องการไปถึงที่ตั้งทัพไป๋หู่ให้เร็วที่สุด เพราะไม่รู้ว่ายามนี้กองทัพที่ไร้ซึ่งแม่ทัพจะเป็นเช่นไรบ้าง ในที่สุดเช้าของวันที่สิบเอ็ด จินเกาหยางก็มาถึงที่ตั้งทัพไป๋หู่ แม่ทัพคนใหม่ได้รับการต้อนรับจากเหล่าพลทหารเป็นอย่างดี ชายหนุ่มร่างสูงสง่าลงจากหลังม้าแล้วมองไปรอบ ๆ ทุกอย่างในกองทัพยังคงเป็นระเบียบเรียบร้อย ทหารมิได้แตกตื่นเสียขวัญที่แม่ทัพใหญ่ได้รับบาดเจ็บ ทุกคนยังปฏิบัติหน้าที่ของตนได้ตามปกติ จนจินเกาหยางอดไม่ได้ที่จะชื่นชม ‘กุนซือฝู’ ผู้ซึ่งพลทหารรายงานว่าเป็นผู้บัญชาการทัพไป๋หู่อยู่ในขณะนี้ ‘เขา’ ผู้นั้นคงเป็นผู้ที่มีความสามารถในการบัญชาการเป็นอย่างดีเลยทีเดียว “ยามนี้กุนซือฝูอยู่ที่ใด” จินเกาหยางถาม “เรียนท่านแม่ทัพ ขณะนี้ท่านกุนซือกำลังวางกลศึกกับนายกองคนอื่น ๆ อยู่” พลทหารตอบ “ท่านกุนซือกล่าวว่า หากท่านแม่ทัพมาถึงแล้ว ให้เชิญท่านไปเข้าร่วมการประชุมด้วยขอรับ” “เช่นนั้นจงนำทางข้าไปพบกุนซือฝู” “ขอรับ” จินเกาหยางเดินตามพลทหารไป พลางกวาดสายตามองรอบ ๆ ค่ายทหารแห่งนี้ หลายปีที่ผ่านมา ทัพไป๋หู่กรำศึกอยู่ชายแดนมาโดยตลอด นานทีพลทหารจะได้ผลัดเปลี่ยนกันกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดของตน ก่อนจะกลับเข้ากองทัพโดยไม่มีใครคิดหนีทัพแม้แต่คนเดียว ไม่รู้ว่าแม่ทัพและกุนซือฝูทำให้ทหารจงรักภักดีถึงเพียงนั้นได้อย่างไร พูดถึงเรื่องที่พลทหารผลัดเปลี่ยนกันกลับบ้านเกิดแล้ว จินเกาหยางก็อดคิดถึงแม่ทัพและกุนซือแห่งทัพไป๋หู่ไม่ได้ พี่น้องสกุลฝูแทบไม่เคยกลับเข้าเมืองหลวงเลย ยามที่ฮ่องเต้พระราชทานรางวัล ก็ทำได้เพียงส่งไปที่จวนสกุลฝู โดยผู้ที่ได้รับปูนบำเหน็จไม่เคยกลับมารับรางวัล หรือกลับมาใช้ทรัพย์สินเงินทองที่ได้รับพระราชทานแต่อย่างใด นับตั้งแต่อดีตแม่ทัพฝูหานบิดาของทั้งสองเสียชีวิตในสงคราม เมื่อสิ้นแม่ทัพฝูหาน ฝูซิ่นเล่อก็ขึ้นเป็นแม่ทัพแทนบิดา แม้เขาจะอายุยังน้อย แต่ก็มากด้วยฝีมือและเปี่ยมด้วยความสามารถ ชายหนุ่มวัยเพียงสิบเจ็ดปีสามารถนำทัพต่อสู้กับข้าศึกศัตรูตามกลศึกที่กุนซือฝูผู้เป็น ‘พี่ชาย’ วางไว้ จนได้รับชัยชนะนับครั้งไม่ถ้วน ชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่วแคว้น ผู้คนต่างเคารพยกย่อง แม้ว่าคนส่วนใหญ่จะไม่เคยพบหน้าทั้งสองมาก่อนเลยก็ตาม “ถึงแล้วขอรับ” พลทหารพาจินเกาหยางมาถึงกระโจมสีขาวขนาดใหญ่ที่มีทหารเฝ้ายามอยู่ด้านหน้า “เข้าไปเรียนท่านกุนซือว่าท่านแม่ทัพคนใหม่มาถึงแล้ว” พลทหารคนเดิมบอกกับทหารยาม ทหารยามเดินหายเข้าไปในกระโจม จินเกาหยางรออยู่ครู่หนึ่ง ทหารคนเดิมก็เดินออกมาเชิญเขาเข้าไปด้านใน “เชิญท่านแม่ทัพขอรับ” ทหารผู้น้อยแหวกผ้าม่านให้ จินเกาหยางเดินเข้าไปในกระโจม เหล่านายกองในชุดสีกรมท่าต่างมองมาที่เขาเป็นตาเดียว จินเกาหยางไม่คิดว่าเขาจะได้รับความศรัทธาจากคนเหล่านี้ตั้งแต่วันแรกที่มาถึง นายกองย่อมภักดีต่อแม่ทัพของตน และแม่ทัพของนายกองเหล่านี้คือฝูซิ่นเล่อ หาใช่ตัวเขา แต่เพื่อต้าจิน เขาจะต้องเป็นผู้นำทุกคน ณ ที่แห่งนี้ในฐานะแม่ทัพคนใหม่ให้ได้ ระหว่างที่จินเกาหยางกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น สายตาของเขาก็สะดุดกับผู้ที่ยืนอยู่ในตำแหน่งประธาน สองเท้าของชายหนุ่มพลันหยุดชะงัก สายตาจับจ้องไปยังสตรีรูปร่างบอบบางในชุดขาวเรียบง่าย ท่าทางของนางดูอ่อนแอขี้โรค ใบหน้าขาวซีดคล้ายคนป่วย หากดวงตาที่มองมายังเขานั้นกลับเปี่ยมด้วยอำนาจอย่างไม่น่าเชื่อ สตรีในกองทัพเป็นเรื่องต้องห้ามมิใช่หรือ แล้วสตรีผู้นี้มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน!? “ท่านแม่ทัพ” ทั้งหมดหันมาประสานมือคำนับจินเกาหยาง รวมทั้งสตรีชุดขาวด้วย “ยินดีที่ได้พบทุกท่าน” จินเกาหยางประสานมือตอบ ก่อนจะก้าวเดินต่อ โต๊ะสี่เหลี่ยมจัตุรัสขนาดใหญ่มีแผนที่กางไว้ และมีการปักธงรวมถึงทำสัญลักษณ์ต่าง ๆ มากมาย จินเกาหยางมองแผนที่อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหันมาสนใจกับเหล่านายกองและสตรีตรงหน้า “ข้าจินเกาหยาง รับพระบัญชาจากฝ่าบาทให้มาร่วมทำศึกกับพวกท่าน ขอพวกท่านโปรดรับข้าเป็นพี่น้อง เพื่อร่วมต่อสู้กับพวกท่านด้วยเถิด” เมื่อแรกที่ได้ยินข่าวว่าฮ่องเต้ส่ง ‘เว่ยหยางอ๋อง’ มาเป็นแม่ทัพแทนฝูซิ่นเล่อ เหล่านายกองต่างก็พากันคิดไปต่าง ๆ นานาว่าเขาจะเป็นคนเช่นไร จะถือตัวดังเช่นเชื้อพระวงศ์ทั่วไปหรือไม่ หากจินเกาหยางกลับพูดจาเป็นกันเอง เขากล่าวทุกถ้อยคำด้วยความอ่อนน้อม แต่ก็ดูน่าเกรงขาม ทั้งยังเรียกแทนตัวเองว่า ‘ข้า’ ไม่ใช่ ‘อ๋องอย่างข้า’ ทำให้เหล่านายกองรู้สึกดีต่อเขามากขึ้นกว่าตอนที่ได้สดับนามเป็นครั้งแรก สายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยของจินเกาหยางจับจ้องไปยังสตรีชุดขาวที่ยืนอยู่เบื้องหน้า นางอาจไม่ใช่หญิงงามสะคราญโฉม แต่ก็นับว่าเป็นหญิงงามคนหนึ่ง แม้ว่าใบหน้านั้นจะขาวซีดไปสักหน่อยก็ตาม ราวกับรู้ตัวว่ากำลังถูกจ้องมองด้วยความสงสัย สตรีชุดขาวประสานมือขึ้นแล้วจึงเอ่ยแนะนำตัว “หม่อมฉันฝูซิ่นฮวา กุนซือแห่งทัพไป๋หู่ ยินดีที่ได้รู้จักท่านอ๋อง” จินเกาหยางนิ่งอึ้ง แทบไม่เชื่อในสิ่งได้ยิน และไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตาเห็น! กองทัพทหารม้าสองแสนนายอย่างทัพไป๋หู่ อยู่ภายใต้การบัญชาการของสตรีอ่อนแอท่าทางขี้โรค เป็นไปได้อย่างไรกัน!

นิยายแอคชั่นจบแล้ว

พลิกมิติเปลี่ยนชะตาคุณหนูผู้อาภัพ

8.0K·sanvittayam

หลันถัง เด็กสาวผู้อาภัพ นอกจากจะเสียพ่อแม่เพราะถูกใส่ร้าย กลับต้องสูญเสียปู่ญาติเพียงหนึ่งเดียวไปอีก โชคชะตายังเล่นตลกไม่พอ ซ้ำยังให้เธอได้แต่งงานกับลูกชายของศัตรู แล้วเธอจะพลิกชะตาทั้งหมดได้อย่างไร

นิยายย้อนยุคจบแล้ว